Τηλεόραση, ένα μέσο που όσο
μπορεί να αγαπηθεί άλλο τόσο κάποιος μπορεί να το μισίσει. Θα μου πείτε γιατί
ένα τόσο αμφιταλαντευόμενο αντικειμένο να έχει δική του παγκόσμια ημέρα; Πάμε να
δούμε πως προέκυψε. Κάνοντας ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα στο 1996,
η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ συνεδριάζοντας, αναγνωρίζει την αξία αυτού του Μέσου
Μαζικής Ενημέρωσης και ανακηρύσσει την 21η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα
Τηλεόρασης. Με στόχο την ανταλλαγή τηλεοπτικών προγραμμάτων που σχετίζονται
κυρίως με την ειρήνη, τον πολιστισμο και την κοινωνική αλλά και οικονομική ανάπτυξη
η Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης καθιερώνεται και έκτοτε «γιορτάζετα» κάθε χρόνο.
Τι είναι όμως αυτό το «κουτί» που
η εφεύρεση του άλλαξε έναν ολόκληρο κόσμο; Η τηλεόραση είναι σύστημα τηλεπικοινωνίας
που χρησιμεύει στη μετάδοση και λήψη κινούμενων εικόνων και ήχου εξ αποστάσεως.
Aποτελεί το κυριότερο και δημοφιλέστερο Μέσο Μαζικής
Επικοινωνίας και η χρήση της είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο. Υπαίτιος
όλων αυτών; Ένας Σκωτζέζος εφευρέτης με όνομα Τζον Λότζι Μπερντ, ο οποίος δημιούργησε
τη πρώτη μηχανική τηλεόραση.
Η πρώτη τηλεόραση, έδειχνε απλά
κινούμενες εικόνες σε ασπρόμαυρες αποχρώσεις όμως με την πάροδο των χρόνων και
την εξέλιξη της τεχνολογίας η εικόνα γίνεται έγχρωμη. Η πρώτη μαζική παραγωγή
τηλεοράσεων στον κόσμο έγινε το 1929 και πιο συγκεκριμένα στις 23 Φεβρουαρίου. Να
σημειωθεί όμως πως ήδη ένα χρόνο πριν είχε επετευχθεί η πρώτη υπερατλαντική
τηλεοπτική μετάδοση μεταξύ Λονδίνου και Νέας Υόρκης. Επιπλέον στον Τζών Λότζι
Μπερντ (John Logie Baird), εκτός από την δημιουργία της
τηλεόρασης αποδίδονται και οι πρώτες
επιτυχείς τηλεοπτικές μεταδόσεις. Αυτές πραγματοποιήθηκαν μεταξύ του 1928 και
1935 στη Μ. Βρετανία, χρησιμοποιώντας τους πομπούς μεσαίων κυμάτων του BBC.
Στην Ελλάδα η τηλεόραση έρχεται
την δεκαετία του ’60 με την μετάδοση της να γίνεται πιο τακτική περί του 1966. Αποτελείται
από δύο κανάλια, ένα δημόσιο και ένα που συντηρούν οι ένοπλες δυνάμεις. Την περίοδο
της Χούντας το τηλεοπτικο πρόγραμμα λογοκρίνεται και παρά την ανατροπή της
δικτατορίας ο κρατικός έλεγχος καθιερώνεται και στην μεταπολίτευση. Η έγριση
λειτουργίας ιδιωτικών σταθμών το 1989 αλλάζει το σκηνικό των περιορισμένων
καναλιών και φέρνει στη ζωή μας το ζαπινκ. Τα ιδιωτικά κανάλια αρχίζουν
σταδιακά να επικρατούν σε τηλεθέαση και επιδίδονται στον ανταγωνισμό τόσο στην
ψυχαγωγία όσο και στην ενημέρωση.
Στο ελληνικό τηλεοπτικό πρόγραμμα συναντάμε τρία δημόσια
κανάλια (ΕΤ1, ΝΕΤ, ΕΤ3) και πλήθος ιδιωτικών καναλιών τόσο πανελλαδικής όσο και
περιφεριακής εμβέλειας. Μπορεί η ελληνική δημόσια τηλεόραση να πέρασε μία φάση «φίμωσης»
όμως από το 2015 έχει επανασυσταθεί και επαναλειτουργεί κανονικά. Όσον αφορά τα
ιδιωτικά κανάλια όλοι γνωρίζουμε για το κλείσουμε του πρώτου ιδιωτικού καιι
πολυαγαπημένου σταθμού (MEGA CHANNEL). Το Mega εξέπεμψε πρώτο το 1989 και μετά από 25 χρόνια λειτουργίας
σταμάτησε να εκπέμπει τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 2018.
Πλέον όλα τα κανάλια δημόσια και ιδιωτικά διαθέτουν
πλουσιοπάροχα προγράμματα με εντυπωσιακές παραγωγές τόσο στο κομμάτι των εφέ
όσο και στα σκηνικά. Αυτό όμως που οφείλουμε να παρατηρήσουμε είναι πως η
εξέλιξη του πιο αγαπημένου μέσου ενημέρωσης τίνει να κάνει κύκλο μιας και όλα
οδηγούν σε περιορισμό των καναλιών. Έχουμε όμως χρόνια μπροστά μας για να δούμε
που θα φτάσει αυτή η αγάπη.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΣΙΔΕΡΗ


Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Comment...